امیر قلعه نویی ، سرمربی استقلال تاکید کرد مشکلی با لیست جدید تیم ملی ندارد. او در پاسخ به سئوالی در این باره که گل محمدی و پرسپولیسی ها به لیست تیم ملی اعتراض دارند ، گفت:« من هم که سرمربی تیم ملی بودم ، هر طور که لیست می بستیم گروهی اعتراض داشتند. این طبیعت فوتبال ماست. اما چون خودم اعتقاد دارم هیچ چیز مهمتر از موفقیت تیم ملی نیست ، می گویم باید به نظر کارلوس کروش احترام بگذاریم. او این طور تشخیص داده پس باید بر این باور باشیم که این گروه می توانستند به تیم ملی کمک کنند. من که از تصمیمش همه جوره حمایت کنم. البته اگر این تصمیمم باعث دلخوری نشود و موج جدید انتقادها از من را به همراه نداشته باشد. » او همچنین در بخش های دیگری از این گفت و گو اشاره کرده که احتمال دارد برای حل مشکلات اخیر به جلسه هیات رئیسه انجمن ورزشی نویسان برود و با آنها به گفت و گو بنشیند.

با این امیر استقلال به همه جا خواهد رسید.حرفها و مصاحبه های قلعه نویی دیگر خودش یک کلاس درس و محلی برای آموزش،برای دیگر مربیان و رسانه های ورزشی شده!
امیر قلعه نویی دیگر در اظهار نظرهایش احساسات جای ندارد و بیشتر از گذشته از منطق خودش استفاده می کند.با این امیر قلعه نویی  با تجربه تر شده و با توجه به ویژگی های فنی اش صعود به بالاترین قله در آسیا دست یافتنی تر شده است.

قلعه نویی که همواره زیر چتر حمایتی همین اصحاب رسانه و کارشناسان بوده چگونه است که به یکباره انگشت اتهام را به سوی همگان می گیرد و از دربی 76 به عنوان فوتبالی یاد می کند که بعضا بار فنی بالایی هم داشته است؟ آیا این بی احترامی به شعور مخاطب نیست؟ پرسپولیس در این دیدار ضعیف بود و استقلال ضعیف تر و در این خصوص هیچ تردیدی نیست. تیم‌هایی که در لیگ امسال هزینه های میلیاردی کردند اما دیدار روز جمعه چندان با توانایی های این دو تیم سنخیتی نداشت.
به هر روی قلعه نویی بهتر بود به جای اینکه با چنین الفاظی منتقدان را نشانه بگیرد، خیلی صادقانه از استراتژی دفاعی خود برای حفظ نتیجه دفاع می کرد کمااینکه در مصاحبه پس از بازی گفت که از کسب یک امتیاز، صدرنشینی و گل نخوردن مقابل پرسپولیس راضی است.وقتی کسی خودش به صراحت اعلام می کند که از مساوی راضی است یعنی بازی، منطبق با اندیشه و خواسته‎های او به پایان رسیده و تیمی که برای مساوی به زمین برود طبیعتا فوتبال جذاب ارائه نمی کند.
اینکه از دل صحبت‌های خود قلعه نویی مشهود است و دیگر چرا اعتراض این مربی را در پی دارد؟ آیا این "غوغاسالاری" به حساب نمی‌آید؟ آیا این بی احترامی به نظرات طیفی عظیمی از اهل فن و کارشناسان نیست؟البته امیر قلعه نویی قبل از این نیز بارها به بهانه های مختلف به برخی خبرنگاران و اصحاب رسانه بی احترامی کرده. او بیشتر به کسانی حمله می کند که منتقد او هستند اما اگر همه رسانه ها از عملکرد قلعه نویی حمایت کنند، قطعا بهترین رسانه های دنیا خواهند بود!